Πέρα από τις διμερείς συναντήσεις και τη συμμετοχή στις γραπτές διαβουλεύσεις, οι ομάδες συμφερόντων επικοινωνούν γραπτά και σε ένα πιο μαζικό επίπεδο με τους λήπτες αποφάσεων μέσω κειμένων θέσεων (position papers), επιστολών και άλλων εγγράφων.
Όσο προχωρά η νομοθετική διαδικασία, τόσο αυξάνεται η αναγκαιότητα αποστολής κειμένων που να υπογράφονται από πολλές οργανώσεις, οι οποίες δε λέγαν ακριβώς τα ίδια πράγματα από την αρχή, και εκφράζουν συγκλίσεις ευρύτερων κοινωνικο-οικονομικών δυνάμεων.
Στο κεφάλαιο Α4, αναφερθήκαμε στα είδη των συμμαχιών που συγκροτούν τόσο επιχειρήσεις, όσο και ΜΚΟ, ώστε να καταφέρουν να εισακουστούν. Η ανάγκη διεύρυνσης των συμμαχιών – έστω κι αν είναι εντελώς πρόσκαιρες – κορυφώνεται στη διαδικασία των τριλόγων, όπου το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο διαπραγματεύονται με τη συνδρομή της Επιτροπής ώστε να καταλήξουν τα νομοθετικά κείμενα. Σε αυτό το στάδιο, τα μόνα ζητήματα που είναι ανοικτά είναι αυτά στα οποία διαφέρουν τα κείμενα των δύο θεσμών και όλοι οι παίχτες καλούνται να επαναϊεραρχήσουν τις προτεραιότητες και τις κόκκινες γραμμές τους. Ευρείες συμφωνίες που εκφράζονται δημόσια μπορούν λοιπόν να γύρου την πλάστιγγα.
Ως παράδειγμα παραθέτουμε, το γράμμα που έστειλε μια από τις ευρύτερες στιγμιαίες συμμαχίες που σχηματίστηκαν ποτέ σε επίπεδο ΕΕ και περιλάμβανε τόσο πολύ γνωστές πολυεθνικές, όσο και συνδικάτα και ΜΚΟ στις 11 Δεκέμβρη 2023. Το γράμμα καλούσε σε ξεπέρασμα του μπλοκαρίσματος της έγκρισης της Οδηγία για την εταιρική δέουσα επιμέλεια όσον αφορά τη βιωσιμότητας. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο στο ότι το κείμενο δεν πήγε στον κάλαθο των αχρήστων όσο και στο ότι μειώθηκε κατά δύο τρίτα το πεδίο εφαρμογής του (από περίπου 16.000 σε περίπου 5.000 εταιρείες).
Το κλειδί για τα λόμπι στη φάση του τριλόγου είναι να βρουν συμμετέχοντες στη διαπραγμάτευση που να είναι διατεθειμένοι να τους προωθούν γρήγορα την εξέλιξη του πίνακα με τις τέσσερις στήλες (4 Column Table) με βάση τον οποίον γίνεται η διαπραγμάτευση. Οι τρίτες πρώτες στήλες έχουν τις θέσεις της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου και η τέταρτη το κείμενο συμβιβασμού που είτε έχε καταληχθεί είτε προτείνεται από την προεδρία του Συμβουλίου. Οι συμμετέχοντες στη διαπραγμάτευση μπορεί να το κάνουν αυτό γιατί έχουν ανάγκη τις συμβουλές και την προσεκτική ματιά των λομπιστών πάνω στην εξέλιξη του κειμένου. Στη φάση αυτή γίνονται συχνά και χειρουργικού τύπου επεμβάσεις από λομπίστες στα κείμενα τελικού συμβιβασμού, οι οποίες μπορείς να επικοινωνούνται με διάφορες γραπτές μορφές στους ανθρώπους που είναι μέσα στην αίθουσα της διαπραγμάτευσης (συχνότερα τους ευρωβουλευτές και πολύ σπανιότερα τα στελέχη της εκάστοτε προεδρίας).