Μετά τη δημοσίευση της νομοθετικής πρότασης της Επιτροπής, το κείμενο στέλνεται στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο και στο Σύμβούλιο της ΕΕ που μπορούν να αρχίσουν τις εσωτερικές τους διαδικασίες για τη υιοθέτηση της θέσης τους. Η διαδικασία κινείται συνήθως γρηγορότερα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Στον ιστότοπο  ŒIL ή Legislative Observatory του Κοινοβουλίου –  παρέχονται πληροφορίες για τον κύριο εισηγητή και τους «σκιώδεις εισηγητές» που ορίζουν οι πολιτικές ομάδες που δεν έχουν τον κύριο εισηγητή συμπεριλαμβανομένης της λίστας των συναντήσεων που είχαν με ομάδες συμφερόντων και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών πάνω στο συγκεκριμένο νομοθέτημα.

Παράδειγμα από νομοθέτημα του 2018:

Παράδειγμα από ένα πιο πρόσφατο νομοθέτημα:

Με βάση τους αναθεωρημένους κανόνες δεοντολογίας που υιοθετήθηκαν μετά το Qatargate όλοι οι ευρωβουλευτές θα είναι υποχρεωμένοι να δημοσιεύουν τη λίστα όλων των συναντήσεων τους πάνω σε όλα τα θέματα. Η εκμετάλλευση αυτών των δεδομένων μπορεί να επιτρέψει μία αρκετά πλήρη χαρτογράφηση των σχέσεων συγκεκριμένων ευρωβουλευτών με συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων και τη συσχέτισή τους με τις τροπολογίες που καταθέτουν.

Με βάση τη νομοθεσία για τη πρόσβαση στα έγγραφα (δείτε τελευταίο κεφάλαιο) μπορούν να ζητηθούν και πρακτικά ή σημειώσεις από αυτές τις συναντήσεις.

Περισσότερο λεπτομερειακές πληροφορίες για το στάδιο οποίο βρίσκεται μια νομοθετική διαδικασία μπορούν να βρεθούν στον ιστότοπο legislative train.