Οι οργανώσεις που εκπροσωπούν συγκεκριμένα επαγγέλματα και όχι οικονομικούς κλάδους ή άτομα με ίδια σχέση εργασίας αποτελούν την όγδοη μεγαλύτερη κατηγορία συμφερόντων που εκπροσωπείται στην ΕΕ. Στην κατηγορία αυτή βέβαια συγκαταλέγονται και οι οργανώσεις που εκπροσωπούν τους αυτοαπασχολούμενους.

Ο βαθμός ανεξαρτησίας των οργανώσεων αυτών από τις μεγάλες εταιρείες (που σε ορισμένες περιπτώσεις τις σπονσοράρουν) ή τα συνδικάτα ποικίλει. Το μέτρημα τους είναι ιδιαίτερα δύσκολο καθότι το Μητρώο Διαφάνειας τις τοποθετεί είτε στην ίδια κατηγορία με τα συνδικάτα είτε στην ίδια κατηγορία με τις ενώσεις εταιρειών, παρότι σπάνια εκπροσωπούν τα συμφέροντα των μισθωτών ή των εργοδοτών ως τέτοιων. H μεγαλύτερη οργάνωση της κατηγορίας, το CFA Institute που έχει δημιουργηθεί από τους αναλυτές των χρηματοπιστωτικών αγορών, άλλες χρονιές δηλώνεται ως ένωση εταιρειών και άλλες ως think tank. Οι διαφορετικές αυτές δηλώσεις μάλλον έχουν να κάνουν με τις τακτικές επιλογές της κάθε οργάνωσης για το τι προτιμά να δηλώσει τόσο από άποψη επικοινωνιακή αλλά συχνά κι αποκλειστικά από άποψη διοικητικού κόστους της δήλωσης, παρά με αλλαγές στο είδος της δραστηριότητας της κάθε οργάνωσης.

Στον παρακάτω πίνακα παραθέτουμε τις τρεις επαγγελματικές ενώσεις που ξεπερνιούν το ένα εκατομμύριο ετήσιων εξόδων:

Στη δεύτερη θέση βρίσκουμε μια οργάνωση που εκπροσωπεί τους γιατρούς και στην τρίτη του Ολλανδούς αλιείς. Αμέσως επόμενοι στη λίστα αυτή είναι η δημοσιογράφοι[1], οι λογιστές (Accountancy Europe), οι εταιρείες συλλογικής διαχειρίσεως δικαιωμάτων δημιουργού (Groupement européen des sociétés auteurs), οι Γερμανοί αρχιτέκτονες Bundesarchitektenkammer και οι συμβολαιογράφοι (Conseil des Notariats de l’Union Européenne). Όπως και τα συνδικάτα έτσι και οι επαγγελματικές ενώσεις δε χρησιμοποιούν, κατά κανόνα, συμβουλευτικές

[1] Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (EJF)