Οι διμερείς, τετ-α-τετ συναντήσεις μεταξύ εκπροσώπων των θεσμών κι εκπροσώπων συμφερόντων είναι ο απόλυτος πυρήνας και η πιο κλασσική μορφή λόμπινγκ. Ενώ υπάρχουν πολλές σύντομες συναντήσεις και ανταλλαγές, χωρίς ραντεβού, στο περιθώριο κοινοβουλευτικών επιτροπών ή συνεδρίων, οι περισσότερες πραγματοποιούνται μετά από αίτημα των εκπροσώπων συμφερόντων και ραντεβού, το οποίο τόσο τα στελέχη της Επιτροπής, όσο και οι ευρωβουλευτές είναι πλέον υποχρεωμένοι να δηλώνουν σε δημόσιες λίστες[1].

Στις συναντήσεις αυτές οι λομπίστες οφείλουν να μιλούν με περισσότερο τεχνικούς ή περισσότερο πολιτικούς όρους ανάλογα με συνομιλητή τους. Οι desk officers και οι επικεφαλής τμημάτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως και οι σύμβουλοι των πολιτικών ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο ενδιαφέρονται για τεχνικά κυρίως επιχειρήματα που τους βοηθούν στις διαπραγματεύσεις που γίνονται στο εσωτερικό του θεσμού τους. Οι περισσότεροι ευρωβουλευτές και οι βοηθοί τους ενδιαφέρονται για επιχειρήματα που είναι πιο εύκολο να εντάξουν στον πολιτικό τους λόγο. Τέλος, ανάλογα με την τοποθέτηση του κάθε ευρωβουλευτή, τα επιχειρήματα που μπαίνουν μπροστά επίσης αλλάζουν. Οι επιχειρηματικές, κοινωνικές ή περιβαλλοντικές πτυχές του κάθε ζητήματος ιεραρχούνται διαφορετικά ανάλογα με το προφίλ που βλέπουν τα λόμπι ότι προσπαθεί να καλλιεργήσει ο κάθε ευρωβουλευτής.

Η ορθότητα της ιεράρχησης της σημαντικότητας των ατόμων που πρέπει να συναντήσουν εξαρτάται από την ποιότητα της χαρτογράφησης των πολιτικών και διοικητικών υπευθύνων και των απόψεων τους που έχουν κάνει. Οι σύμμαχοι πρέπει να ενισχυθούν με επιχειρήματα ωστέ να μην ενδώσουν και οι αντίπαλοι πρέπει να ουδετεροποιηθούν όσο αυτό είναι δυνατό. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται πάντα σε όσους έχουν λόγο για ένα ζήτημα μέσα στους θεσμούς όντας όμως είτε αναποφάσιστοι είτε σχετικά αδιάφοροι (swing groups).

Η αλληλογραφία που έχει δημοσιευτεί μετά από αιτήματα με βάση την οδηγία 1049/2001 για την πρόσβαση στα δημόσια έγγραφα, μας δείχνει ότι οργανώσεις που είναι καλά εγκαθιδρυμένες στο πεδίο, όπως η ISDA, η τραπεζική ένωση για τα παράγωγα μας επιτρέπει να δούμε με ποια λόμπι έχουν ιδιαίτερη ευχέρεια στο να κανονίζουν συναντήσεις με την Επιτροπή στο βαθμό να υιοθετούν τόνους μεγάλης οικειότητας, να ενημερώνουν τη μια μονάδα της για συναντήσεις που έχουν με μια άλλη, και να αλλάζουν κατά βούληση τα άτομα που θα παραβρεθούν εκ μέρους τους:

Η δημοσίευση των συναντήσεων μας επιτρέπει να μπορούμε με ποια λόμπι συναντήθηκαν οι εκπρόσωποι της ΕΕ γύρω από κάθε νομοθέτημα. Τα δύο επόμενα γραφήματα δίνουν ένα παράδειγμα. 

Συναντήσεις εκπροσώπων της Επιτροπής με ομάδες συμφερόντων κατά τη σύνταξη της Οδηγίας για τους εργαζόμενους στις ψηφιακές πλατφόρμες (55% μεγάλες εταιρείες, 31% συνδικάτα):

Στο τμήμα για τη διαδικασία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, παρατίθεται ένα παράδειγμα του πώς εμφανίζονται οι συναντήσεις των ευρωβουλευτών με τις ομάδες συμφερόντων στο Legislative Observatory. Στο παρακάτω γράφημα, βλέπουμε ένα παράδειγμα επεξεργασίας των στοιχείων αυτών για τις 136 συναντήσεις που πραγματοποίησαν οι ευρωβουλευτές της κοινοβουλευτικής επιτροπής απασχόλησης (EMPL) πάνω στην Οδηγία για τους εργαζόμενους στις ψηφιακές πλατφόρμες.

[1] European Parliament decision 2023/2095(REG), Amendment 13, Parliament’s Rules of Procedure, Annex I – Article 5 a (new).