Ο βασικότερος ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι η πρόταση, εσωτερική και εξωτερική (με το Συμβούλιο) διαπραγμάτευση και υιοθέτηση τροπολογιών πάνω στη νομοθετική πρόταση της Επιτροπής.
Για το λόγο αυτό, το βασικό αντικείμενο του λόμπινγκ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι οι τροπολογίες που καταθέτουν οι ευρωβουλευτές. H σύνταξη τροπολογιών, έτοιμων να χρησιμοποιηθούν από τους ευρωβουλευτές είτε ως πηγή έμπνευσης είτε για να τις καταθέσουν αυτούσιες είναι βασικό κομμάτι της δουλειάς των λομπιστών.
Ευρωβουλευτής καταθέτει τροπολογία σε αρχείο που έχει συνταχθεί από τη Volkswagen
Μέχρι πριν από περίπου μια δεκαετία, ορισμένα λόμπι έστελναν τις τροπολογίες τους ανοιχτά σε όλους τους ευρωβουλευτές (όπως πχ. στην παρακάτω εικόνα). Μετά όμως από την «σκανδαλοποίηση» της πρακτικής αυτής από ΜΚΟ και μέσα ενημέρωσης, η κυκλοφορία των προτάσεων τροπολογιών γίνεται πολύ πιο προσεκτικά.
Τροπολογία της Ομοσπονδίας χρηματιστηρίων που κυκλοφόρησε σε όλους τους ευρωβουλευτές της επιτροπής οικονομικών υποθέσεων το 2010
Οι ομάδες συμφερόντων προτιμούν να στέλνουν τις προτάσεις πρώτα στους ευρωβουλευτές που γνωρίζουν ότι είναι φιλικοί προς τους σκοπούς τους. Εάν στη συνέχεια της διαδικασίας χρειαστεί στέλνουν πιο στοχευμένες και διαφορετικά διατυπωμένες τροπολογίες στους ευρωβουλευτές που αμφιταλαντεύονται.
Οι πιο προορατικές οργανώσεις φροντίζουν να στείλουν τις προτάσεις τροπολογιών τους με το που οριστεί ο εισηγητής του κοινοβουλίου και πριν αρχίσει να συντάσσει τις δικές του που θα αποτελέσουν το σχέδιο έκθεσής του. Στη συνέχεια στέλνουν όσες δεν υιοθετήσει ο εισηγητής σε άλλους ευρωβουλευτές δίνοντας προτεραιότητα σε αυτούς που υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να τις καταθέσουν και προσπαθούν να διευρύνουν τη στήριξη στις κατατεθειμένες τροπολογίες τους.
Γενικά, προσπαθούν πρώτα να κανονίζουν συναντήσεις και να ανταλλάσσουν απόψεις με τους ευρωβουλευτές και να στέλνουν τροπολογίες σε συνέχεια αυτών των συναντήσεων κι αφού ο ευρωβουλευτής ή ο συνεργάτης του έχει εκφράσει το ενδιαφέρον του γι’ αυτές.
Υπάρχουν τροπολογίες που οι εμπνευστές τους προσπαθούν να περάσουν όσο πιο αθόρυβα γίνεται με ένα μικρό μόνο αριθμό ευρωβουλευτών να αντιλαμβάνεται τις πραγματικές επιδιώξεις και συνέπειες τους. Υπάρχουν, από την άλλη, τροπολογίες που γίνονται αντικείμενο «πανστρατιών» στα social media ώστε να πιεστεί η πλειοψηφία των ευρωβουλευτών να τις στηρίξει.
