Είδαμε ήδη ότι στις 30 μεγαλύτερες οργανώσεις εκπροσωπούνται οι παρακάτω τομείς: ψηφιακός (big tech), χρηματοπιστωτικός, χημική βιομηχανία, ενέργεια και φαρμακευτικός.
Προς το παρόν, υπάρχει έλλειψη διεξοδικών ερευνών από κλαδική σκοπιά, τόσο στην πανεπιστημιακή έρευνα, όσο κι από πλευράς των εξειδικευμένων στη διαφάνεια ΜΚΟ και της ερευνητικής δημοσιογραφίας, που να μας επιτρέπει να έχουμε μια συνολική εικόνα του πώς εκπροσωπούνται οι διαφορετικοί οικονομικοί κλάδοι στις Βρυξέλλες και πώς διαιρούνται ανά οικονομικό κλάδο οι 3.130 οργανώσεις που εκπροσωπούν μεγάλες εταιρείες, ξοδεύουν πάνω από 1,2 δισ. ετησίως και διαθέτουν τουλάχιστον 16.500 λομπίστες.
Από τις έρευνες που έχουν ήδη δημοσιευτεί, διαθέτουμε κάποια θραύσματα μόνο της γενικής εικόνας:
Κλάδος | Ετήσια έξοδα λόμπινγκ (εκ. €) | Οργανώσεις | Λομπίστες |
Χρηματοπιστωτικός[1] | 120 | 429 | 1700 |
Ψηφιακός (Big Tech)[2] | 113 | 651 | 1452 |
Ενέργεια[3] | 50 | 154 | 745 |
Χημική βιομηχανία & πλαστικά[4] | 50 | 45 | 445 |
Φαρμακευτικές[5] | 40 | 71 | 290 |
Αυτοκινητοβιομηχανία[6] | 30 | 30 | 211 |
Άμυνα[7] | 5 | N/A | N/A |
Η έλλειψη επεξεργασμένων στοιχείων για το σύνολο του μεταφορικού τομέα (κατασκευή και δρομολόγια), για τον «παραδοσιακό» μεταποιητικό κλάδο (General Electric, Siemens, Alstom, AEG, Bosch κλπ.), τη βιομηχανία ποτών και τροφίμων ή ακόμα για τις «παραδοσιακές» τηλεπικοινωνίες και πολλούς άλλους τομείς κάνουν την παραπάνω εικόνα εξαιρετικά ελλιπή.
Αυτό που μας επιτρέπει να δούμε ο παραπάνω πίνακας παρόλη την αποσπασματικότητά του είναι οι μεγάλες διαφορές που παρουσιάζει ο ένας κλάδος από τον άλλο στο βαθμό επένδυσής τους στις νομοπαρασκευαστικές διαδικασίες της ΕΕ και στην προσπάθεια εμπλοκής του σε αυτές. H συμβουλευτική εταιρεία McKinsey υποστηρίζει ότι «η εμπορική αξία των εταιρειών καθορίζεται σε ποσοστό περίπου 30% από την κυβερνητική και ρυθμιστική παρέμβαση» κι ότι «σε ορισμένους κλάδους, όπως ο τραπεζικός, το ποσοστό αυτό φτάνει ως και το 50%»[8]. Η διαφορά σε αυτό το ποσοστό μπορεί να εξηγεί τις διαφορές στο βαθμό εμπλοκής του κάθε κλάδου.
Μία τελευταία διάσταση που έχει ενδιαφέρον είναι ότι ενώ η γενική αναλογία μεταξύ εταιρικών και μη εταιρικών συμφερόντων είναι κάπου ανάμεσα 3:1 με 2:1, σε ορισμένους κλάδους όπως ο χρηματοπιστωτικός ή ο ψηφιακός ανεβαίνει στο 11:1 ή ακόμα και στο 14:1.
[1] Vassalos, «L’Europe de la finance», op cit
[2] Corporate Europe Observatory, LobbyControl, Big Tech lobby power in Brussels continues to grow, September 2023
[3] Εκπόνηση λίστας οργανώσεων σε συνεργασία με τον Pascoe Sabido, υπεύθυνο συνηγορίας και έρευνας πάνω στην ενέργεια και το κλίμα για το Corporate Europe Observatory (Bρυξέλλες, 14/3/2019)
[4] Εκπόνηση λίστας οργανώσεων σε συνεργασία με την Stéphane Horel, δημοσιογράφο και συγγραφέα πολλών βιβλίων κι ερευνών πάνω στο λόμπινγκ της χημικής βιομηχανίας (Βρυξέλλες-Παρίσι, 4/2/2019)
[5] Corporate Europe Observatory, Policy prescriptions : the firepower of the EU pharmaceutical lobby and implications for public health, September 2015
[6] Εκπόνηση λίστας οργανώσεων σε συνεργασία με τον Greg Archer, διευθυντή του τμήματος «Καθαρά Οχήματα» της ΜΚΟ Transport & Environment» (Bρυξέλλες, 1/2/2019)
[7] Observatoire des Multinationales & Corporate Europe Observatory, Blood on the Green Deal : How the EU is boosting the mining and defence industries in the name of climate action, November 2023
[8] Reinier Musters, Ellora-Julie Parekh, and Surya Ramkumar, ‘Organizing the Government-Affairs Function for Impact’, McKinsey Quarterly, November 2013 & Robin Nuttall and Sergio Sandoval, ‘The New Value at Stake in Regulation’, McKinsey Quarterly, January 2010].